Blog migratie

Na veel up and downs met de huidige weblog provider, heb ik vandaag de weblog data vanaf 2006 kunnen exporteren naar een xml-bestand. Ondanks dat de weblog vanaf 2011 niet echt meer actief is bijgehouden, wilde ik mijn weblog data daterend vanaf 2006 toch niet echt kwijt. Vandaag is het uiteindelijk gelukt om de migratie uit te voeren naar http://www.wordpress.com en voíla mijn weblog is weer online. Het is natuurlijk nu een beetje de vraag of na een blog stilte van 2 jaar ik weer actief updates zal posten. We hebben namelijk ook nog Facebook en Twitter 🙂 We zullen wel zien wat 2013 gaat brengen met betrekking tot het bloggen.

Image

Herfstlichttocht 31 oktober 2010

Op 31 oktober 2010 zou ik weer mijn eerste toertocht in jaren weer rijden. Ik ben weer lid geworden van de SV Contact Club, want mijn lidmaatschap had ik beëindigd na mijn race ongeluk op het circuit in Assen. De motor was weer helemaal de "oude" en ik was er helemaal klaar voor. Mijn buurman verderop in de straat ging ook mee. Hij rijd op een groene Kawasaki ZX-9R die hij ook behoorlijk opgelapt, zoals een ander motorblok en dergelijke :-), de afgelopen perioden. Die ochtend vroeg reden we beide weg uit Zaandam en meteen begon het te regenen. Ik had vooraf al op de Buienradar gekeken en dat zag er niet zo best uit. De heenweg naar Capelle aan de Ijssel regende het af en aan, maar tijdens de toerit was het gelukkig droog. De wegdek zelf was nog wel behoorlijk nat en op zijn tijd kwamen we de bladeren en modder tegen. De voorrijder in onze groep Anton genaamd ging als een speer weg alsof het wegdek droog was Gestoord Shiny, maar we konden redelijk volgen. Naarmate de dag vorderde werd het steeds droger en droger, maar je moest zeker oppassen, want er waren echt wel verraderlijke omstandigheden.

Ik was na xb12xbd jaar afwezigheid vergeten dat de eerste groep altijd de snelle groep was en moet zeggen dat onze voorrijder Anton behoorlijk de snelheid erin had Thumbsup. Ik moet eerlijk bekennen dat ik toch nog behoorlijk moet wennen aan de TL-R, maar met een nat wegdek bedekt met glibberige bladeren en modder zorgt er wel voor dat je meteen in het diepen gegooid wordt.

Ik heb in ieder geval de motor bij thuiskomst meteen schoongespoten/geborsteld/gewassen, afgetakt en aan de druppelaar gehangen en de schuur in gezet. Ik kan jullie melden dat de TL-R behoorlijk smerig was geworden. Deed wel een beetje pijn, want de motor had ik helemaal brandschoon gemaakt toen hij uit elkaar lag en na deze toerit was daar helemaal niets meer van over. Hij zit er nu weer toppie uit :kusje:.

Resumerend het was een mooie rit ondanks de regenachtige ochtend en ik moet echt kilometers gaan maken om weer het "oude" rijders gevoel te krijgen.

En toen ging het mis

Het was 15 juni op het circuit te Assen toen alles in één klap veranderde. De voorbereiding voor Ales in Frankrijk via Race-Academy waren in volle gang. Je kent het wel, zorgen voor voldoende rubber, motor in top conditie brengen en dergelijke. Natuurlijk was er een onderwerp gestart op het Motor-Forum genaamd "Race-Academy Circuit Ales Fr 2007", zodat we van alles met mede race liefhebbers konden bespreken. Mijn motormaatje Jaap van Dijk wel bekend als "Knaapie" hadden nog net voor een Race-Academy circuittraining te Ales ons ingeschreven voor een circuitdag in Assen. In de tweede sessie ging het goed mis. Uitkomend Meeuwenmeer slide de achterkant hard weg waardoor ik het gas dichtgooide en de achterkant weer grip kreeg. Dit resulteerde in een gigantische highsider waardoor ik van mijn motor gekatapulteerd werd. Hoe hard je daar ongeveer door heen rijd…. zal rond de 130 á 140 km/uur zijn geweest. In iedergeval kwam ik hard op het asfalt terecht en wel op mijn rug en op dat moment weet ik niet meer wat er verder gebeurde. Ik zag nog wel toen ik in de lucht vloog nog net mijn motor onder mij weg rijden/glijden. Toen ik weer bij mijn positieve kwam lag ik op een brancard met een nekkraag in paddock kermend van de pijn. De broeders en de marschalls vertelde me wel dat ik over het circuit wandelde, maar daar kan ik me helemaal niets meer van herinneren. Waarschijnlijk was ik op zoek naar mijn motor om weer op te stappen. Ach je kent wel, dat doen de "echte" GP coureurs soms toch ook :-). Knaapie was op een bepaald moment me wezen zoeken, want ik was niet terug gekomen. Doordat ik nog veel pijn had werd ik weer de ambulance ingetild en werd ik naar het ziekenhuis getransporteerd. Daar werden er allerlei onderzoeken verricht om te kijken of er geen interne bloedingen waren, of mijn nek en rugwervels nog in takt waren en vele zaken meer. Gelukkig was alles in orde en kon ik weer vertrekken, maar wel met heel veel pijn en bont en blauw. Knaapie haalde mij op met mijn auto en reden we naar het TT circuit. Hier kon Knaapie nog zijn overgebleven sessies rijden en ik ging rustig op een stoeltje zitten nadenkend hoe dit nou kon gebeuren. De motor en alle onderdelen die kapot waren werden vanuit paddock naar ons plekje gebracht waar ik eens goed de situatie kon bekijken. Nou de TLR was over een sluiten, wat zag hij eruit en hier de zaken die kapot waren:

  • achterframe helemaal schots en scheef

  • achtervelg

  • voetsteunen rechts en links

  • volledige uitlaat link en rechts inclusief uitlaatbochten

  • kilometerteller

  • voorlamp

  • achterlamp

  • alle kuipdelen

  • lekkende voorvorkpoten

  • kapotte voorlamp en kilometer houder

  • voorkuip steun

  • windscherm

  • spiegelsteunen

  • en nog wat klein spul

Oh wat deed dit pijn om dit allemaal te zien. Aan het einde van de circuitdag het Knaapie me thuis gebracht en mijn motor in de schuur gezet. In de weken erna ben ik thuis bezig geweest om te inventariseren wat er allemaal kapot was en te bekijken of ik mijn motor nog 100% kon krijgen voor Ales. Na twee á drie weken heb ik het besluit genomen dat dit een onmogelijke klus was. Buiten dat mijn motor kapot was, moest ik ook een volledige nieuw motorpak met laarzen en helm nog kopen. Lichamelijk deed alles nog zeer, dus was de circuitraining in Ales onmogelijk te halen. Ik heb toen gelukkig mijn plekje voor deze circuittraining kunnen doorverkopen en Knaapie moest op zoek naar iemand anders waarmee hij mee kon rijden, want ik had een auto en een motortrailer en juist ik ging helaas niet meer mee. Doordat mijn motorseizoen voorbij was had ik niet meer zo'n haast om de motor op te lappen. Buiten dat was ik mentaal niet in staat om deze klus op te pakken. Het is misschien raar om te zeggen, maar ik kwam in een periode terecht dat ik alleen maar werkte en werkte een hoopte dat ik mijn hobby motor rijden en zeker circuitrijden niet zou gaan missen. Maar ik bleef het missen en ik had echt afkick verschijnselen, want mijn “uitlaatklep” had ik niet meer. Ik deed niet meer actief mee op het Motor-Form en mijn lidmaatschap bij SV Contact club had ik opgezegd, GP en Superbike races keek ik niet meer. Ook heb ik in deze periode een grote verbouwing gehad die ook maanden en maanden in beslag nam. Uiteindelijk als je lang genoeg wacht wordt het vanzelf 2010 en wordt het toch eens tijd om iets aan die motor te gaan doen. Nadat ik een motortrailer had geregeld en mijn motor naar het magazijn van mijn zus had gebracht kon ik daar rustig de schade goed bekijken en een plan maken om het volledig weer 100% te krijgen. In eerste instantie heb ik alle zaken die kapot waren gedemonteerd en lijst gemaakt van zaken die nog gekocht moesten worden. Toen maar het internet afstruinen onderandere op ebay heb ik het meeste kunnen kopen. Het komt meeste komt uit Duitsland en Engeland, want in Nederland is bijna niets te vinden. In eerste instantie ben ik begonnen met het monteren van een nieuwe achterframe. De oude was krom en gescheurd. De uitlaatbochten waren waren ook krom en moesten gedemonteerd worden. Helaas brak er een bout af bij de voorste cilinder en dus moest ik voorzichtig deze uitboren en opnieuw tappen. Dit is zo goed gelukt dat dezelfde maat inbusbout erin geschroefd kon worden. Gelijktijdig maar de motorolie, olie filter en de koelvloeistof vervangen. Hierna heb ik de kilometerteller gemonteerd en de accu opgeladen, want deze was helemaal leeg gelopen. Hij moet natuurlijk motor motorisch nog wel in orde zijn, anders had het niet zoveel zin dacht ik zo. Ik moet namelijk bekennen dat na de highsider ik de motor nog helemaal niet gestart had. Na een paar keer starten liep hij lekker te pruttelen, dus motorisch was er gelukkig niets aan het handje. Ik moest nog op zoek gaan naar een achtervelg, doordat deze kapot was gegaan. Door de kromme achterframe heeft deze staan happen in mijn achtevelg en daar kunnen ze niet zo goed tegen. Het is nog een probleem om een goede achtervelg te vinden die ook nog wit is en voor een redelijk prijs. Uiteindelijk een voor en achtevelg gevonden in Lelystad en deze gekocht. Alleen de lak zag er niet best uit. Heb toen besloten om deze velgen te laten poedercoaten bij Renoblast and Coatings te Mijdrecht. De velgen moesten wel eerst ontdaan zijn van hun banden en de lagers inclusief de seals. Na één week kon ik de velgen weer ophalen en wat een verschil, prachtig gewoon. Bij MWS Motortechniek te Almere de nieuwe lagers, seals en de nieuwe Michelins laten monteren. Meteen een afspraak gemaakt met MWS Motortechniek om de oliekeering van mijn voorvorkpoten te laten vervangen inclusief de voorvorkolie, omdat deze lek geslagen waren. Nu ik de velgen had kon ik weer een rijdend geheel maken en kon ik de motor met de motortrailer op transport zetten richting Almere. Ook moesten de stuurstoppers gerepareerd worden doordat deze door de klap er één beschadigd was en de andere totaal verdwenen was. Uiteindelijk zijn we de gehele dag bezig geweest met de voorpartij van mijn motor en we hebben meteen maar de lagers van mijn balhoofd gereinigd en opnieuw ingevet. De balhoofdlagers zagen er namelijk nog perfect uit en hoefde niet te vervangen worden. De hoofdframe hebben we nogmaals gecontroleerd (hadden dit al namelijk direct na de highsider bekeken) en hiermee was niets aan de hand. In de tussentijd had ik nieuwe voetsteunen besteld van het merk Gilles en een nieuwe koppelings
hendel van ASV en wel een korte (mijn handjes zijn zo groot). Na een paar dagen kwam het pakketje binnen en ben ik begonnen om de voetsteunen en de koppelingshendel te monteren. Meteen maar even rem en koppelingsolie vervangen. De voorremmen ging prima, maar de achterremmen totaal niet. Ik kreeg totaal geen remdruk en na twee keer proberen heb ik uiteindelijk een grote spuit gekocht om hiermee vanuit de remklauw de remolie in de remleiding te spuiten totdat het rempotje vol zat. Hier d.m.v. een andere spuit de remolie eruit halen, zodat ik weer opnieuw remolie via de remklauw in de remleiding kon spuiten. Dit drie á vier keer gedaan en toen op “normale” manier de zaak proberen te ontluchten. Uiteindelijk na 1xbd uur kreeg ik steeds meer druk opgebouwd en zag ik de luchtbelletjes in mijn opvangpotje komen. Het was gelukt, men achterrem deed het weer. Nu moest mijn voorpartij verder worden afgemaakt en had ik een nieuwe voorlamp nodig. Deze was niet tweedehands te vinden en moest ik nieuw gaan kopen. Niet normaal hoe duur zo'n voorlamp is, maar tja je hebt hem nodig. Dus besteld met daarbij het afdek glas van mijn achterlamp en gemonteerd op mijn fiets waarbij je de lampjes moest overzetten, want die zaten er natuurlijk niet bij. Theoretisch was ik klaar, alleen nog het “plastic” erop. Gelukkig had ik mijn “oude set” nog. Ik had jaren geleden een volledig opnieuw gespoten kuipdelen van mijn TLR gekocht en de originele set had ik opgeslagen en dat komt nu goed van pas. Na een avondje sleutelen had ik al het kuipwerk erop en kon ik een test ritje maken. In de tussentijd ben ik nog naar Termaat motoren in Nijmegen geweest om een nieuwe Alpinestars jas en laarzen te kopen en on top of that een Arai RX-7 GP Dani helm. Om die desbetreffende zaterdag te kunnen rijden moest ik nog wel even de RDW en mijn verzekering op de hoogte brengen, want ik had mijn motor geschorst in de tussentijd. En afgelopen zaterdag was het dan zover. Samen met mijn buurman op zijn groene Kawasaki ZX-9R hebben we xb1 235 kilometers gereden over verschillende wegen om de motor en mijzelf eens goed uit te testen. Wat heb ik dat gevoel gemist, die bottompower en dat specifieke v-twin geluid. Al met al heeft dit highsider geintje veel tijd en veel geld gekost, maar het hebben van een motor en hiermee rijden doe je met je hart en ziel en niet met je “verstand”.

Hierbij het eind resultaat en mijn eerste dag namelijk 9 oktober 2010 dat ik met mijn TLR weer op stap kon gaan.

Francisco 1

 

 

 

I'm back!

Vandaag was het dan zover. Na maanden hard werken kon ik mijn Suzuki TL1000R weer laten brullen. Een aantal jaren geleden heb ik met mijn Suzuki TL1000R een highsider meemaakt uitkomend Meeuwenmeer op het circuit in Assen. Ik ben er zelf nog redelijk vanaf gekomen, maar de motor zelf, hmm dat was zeer pijnlijk om naar te kijken. Ik zal in later bericht meer vertellen over de reparatie van mijn TLR. Vandaag in iedergeval mijn eerste eerste kilometers (xb1 235km) gereden gezamenlijk met mijn buurman Ronald van verderop die op een groene Kawasaki ZX-9R heeft. Wat heb ik dat gebulder en dat bottom power van mijn TLR gemist. Kijk maar eens hoe blij ik ben ;).Francisco 1
Zoals je op de foto kan zien, ziet de TLR er nu weer perfect uit Thumbsup. Hopelijk komen er nog een paar droge zonnige dagen, zodat ik mijn v-twin lekker over het asfalt kan laten gaan. Ikzelf ben ook helemaal in het nieuw gestokken, want mijn oude leather suit, laarzen en helm waren kapot gegaan. To be continued and I'm back Thumbsup.

I'm back!

Vandaag was het dan zover, ik kon mijn Suzuki TL1000R weer laten brullen. Nadat ik een aantal jaren geleden met mijn Suzuki TL1000R een highsider meemaakte uitkomend Meeuwenmeer op het circuit in Assen heb ik vandaag de eerste kilometers gereden. Wat heb ik dat gebulder en dat bottom power gemist. Kijk eens hoe blij ik ben ;)

Francisco 1

Ik zal op korte termijn een verhaal gaan schrijven over de periode dat ik niet heb kunnen rijden doordat mijn motor behoorlijk in de prak lag. Maar zoals je op de foto kan zien, ziet hij er nu weer perfect uit Thumbsup Hopelijk komen er nog een paar droge zonnige dagen, zodat ik mijn v-twin lekker over het asfalt kan laten gaan.

 

Voor de eerste keer op Zandvoort

Afgelopen maandag 14 mei was het dan zo ver, mijn aller eerste circuitdag opZandvoort. De weervoorspellingen zagen er niet best uit, dus had ik me min ofmeer bij neergelegd dat ik zeer waarschijnlijk in de regen zou gaan rijden.Zondagmiddag begon ik alles klaar te zetten, want maandagochtend zou ik vroeggaan vertrekken. Natuurlijk weer de hele auto vol met allerlei zaken diebetrekking hebben op de motor en uiteindelijk de motortrailer erachtergekoppeld. De buurman hiep zoals altijd even een handje mee om de motor op de trailerte krijgen en vast te sjorren, zo alles is weer klaar. Sxb4avonds ook nog evenmijn zus met haar gezin opgehaald van Schiphol met auto en de motortrailererachter Very Happy. Je zag iedereen kijken en denken, wat moet die gast hieropSchiphol met die motor op de trailer? Afin, zus en gezin netjes thuis gebrachten op naar huis en naar bed.

Volgende ochtend was ik vroeg uit de veren en het eerste wat ik deed is naarbuiten kijken. Joepie, het was droog, maar blijft het zo? Na mijn Senseogedronken te hebben met  stuk vlaai erbij ging ik richting de kust. Hetwas niet druk op de weg dus ik was lekker op tijd. De organisatie was albegonnen met het keuren van de motoren. Ik wilde mijn motor van de motortrailereraf gaan halen bleek ik de sleutels vergeten te zijn   Twisted Evil. De oprijplaat zitnamelijk met een slot vast aan de motortrailer. Ik kan je vertellen dat ik eveneen paar seconde in paniek raakte. Hmm, dan maar van iemand anders eenoprijplaat lenen, want ik ga niet huis rijden. Zo gezegd zo gedaan. Na een paarminuten was mijn motor eraf gehaald en ging ik richting de keuring. Ik hadthuis voor de zekerheid mijn DB killers gemonteerd, want ik wilde geenproblemen hebben met betrekking tot het geluid. Paar minuten later was mijnmotor goedgekeurd en had ik netjes daarvoor een sticker gekregen. Nadat ik weerterug was op mijn stekkie kwam Jaap, of zoals ik hem noem Japio, net aanrijden.Na wat gekletst te hebben, ging hij ook naar de keuring om daarna gezamenlijkmet mij naar de inschrijving te gaan om onze start nummers en de pols bandjeste halen. We besloten  ook daar te blijven omdat de rijdersbriefing zo zoubeginnen. Afijn, na een minuut of 10 was dit ook weer voorbij en begon het heleritueel weer. Even snel de druk eraf halen (naar de toilet gaan   Very Happy) en de motorenprepareren. Jaap begon zijn spiegels eraf te halen (ik had ze thuis algedemonteerd), voor en achterlicht en de knipperbollen afplakken. Jezelf in hetleer hijzen en de motor warmrijden, want we zouden zo moeten starten. Op naarde pits en na een paar minuten mochten we van start. Ik beslot om achter Jaapte gaan rijden de eerste twee ronden, zodat ik op deze wijze de baan konverkennen. Jaap heeft vaker op Zandvoort gereden en kon ik even kijken wat nuongeveerd de lijnen waren. Na een paar ronden ben ik Jaap voorbij gereden op derechte stuk om flink in de ankers te gaan voor de Tarzanbocht. Ik kom namelijkongeveer met 230 kilometers per uur aanvliegen. Het ging best wel lekkerde eerste sessie. Elke ronde die ik gereden had raakte ik steeds meer gewend.Op een bepaald moment kreeg ik ongelooflijk veel pijn in mijn polsen engelukkig werd de sessie afgevlagd en reed ik richting de paddock. Ik kreegzelfs mijn handschoenen niet meer uit. Ik had totaal geen kracht meer in mijnhanden. Was dit te wijten aan dat ik mijn steppies onlangs verhoogd had en dedruk op mijn polsen daardoor hoger is geworden? Na een minuut of wat rust gingde pijn weg en kon ik mijn handschoenen uit trekken. Jaap en ander motormaatjeChris hadden hier ook al last van gehad. Misschien moeten je polsen wat wennenaan het harde remmen met hoge snelheid wat je namelijk hebt na het lange rechtestuk voor de Tarzanbocht.

De tweede sessie ging beter dan de eerste. Had totaal geen pijn in mijn polsenen kon lekker rond racen. Het was nog steeds droog ondanks dat het behoorlijkgrijs en donker was. Mot wel zeggen dat de wind behoorlijk blies. Als jerichting de Arie Luyendijk bocht reed opgaande rechte stuk kreeg je behoorlijk temaken met de windstoten. Ook moet ik erbij vermelden dat het asfalt in dezebocht erg hobbelig is. Je fiets beweegt net als een ballerina als je door diebocht gaat waarbij het gas steeds verder open gaat om dan het rechte stuk op tegaan en volgas richting zijn zes door te schakelen. Toen ik thuis hetZandvoortse circuit analyseerde was ik bang dat mijn TL-R in de GP chicane ende Audi S bocht het moeilijk zou krijgen. Ik bedoel dat ik het moeilijk zoukrijgen. Mijn TL-R is natuurlijk geen licht gewicht en om de motor door dezekorte bochten te krijgen zou dit wel wat moeite gaan kosten. Maar niets isminder waar, dat ging prima moet ik zeggen. Wat ik wel merkte is dat ik te vaakin de ankers ging terwijl dit niet echt nodig was. Dat komt wel goed naarmateje vaker over het circuit rijd en ervaring op doet. By the way, ik moet nogdrie sessies vandaag, dus als mijn progressie doorgaat zoals het nu gaat natwee sessies zal dit punt wel verbeteren.

De derde sessie kwam in zicht en jammer genoeg had het al redelijk watgeregend en was dus de baan nat. Doordat ik Dunlop Qualifiers GP banden mediumachter en soft voor erop heb en nooit met deze banden in de regen had geredenwas ik wat huiverig om de baan op te gaan. Na wat overleg met Jaap tochbesloten te gaan. Gewoon rustig beginnen, maar wel doorrijden om ervoor tezorgen dat je banden wel op temperatuur komen. En elke ronde verder steeds jesnelheid opvoeren. We stelden ons op bij de pits om de baan op te gaan. Watmeteen al opviel is dat er veel, heel veel minder motoren opgesteld stonden. Veelrijders hadden besloten om deze sessie over te slaan. Wat helemaal nergens opsloeg is dat er iemand met slicks zich had gemeld aan de pits. Maar nadat hijmet een aantal mensen had gesproken ging hij toch terug de paddock in. Dit waseen verstandig besluit, om nu met een natte baan met slicks te gaan rijden isgewoon dom. We mochten de baan op en de regen was gestopt, maar de baan wasnat. Rustig de eerste ronde de bandjes opwarmen en ook de baan verkennen. Waaris het nat en waar is het erg nat 🙂. Op en bepaald momentzag ik Japio vertrekken aan de horizon  Very Happy. Ik zei tegen mezelflaat maar gaan. Rustig mijn tempo rijden op deze natte baan en kijken wat deTL-R met deze banden doet op deze op zich nieuwe baan voor mij. Wat je nietwilt is eraf vliegen, omdat je niet achter wilt blijven. Ik heb me rondjes lekkergereden en twee keer is mijn achterkant opzij geschoven. Eén keer was dit bijde Hugenholz bocht en één keer was dit uitkomend de Audi S bocht. Narmate deronde vorderde werd de baan droger en droger, maar toch wel verraderlijk. Sommigestukken waren namelijk droog maar andere stukken weer nat, dus je moest welgoed opletten en onthouden waar dit was. Je zou per ongeluk iets te hardaankomen waar net de baan behoorlijk nat zou zijn en dus in de fout gaat. Desalniettemineen aardige sessie om de motor na de ingrijpende wijzigingen aan te voelen hoehij het deed op een natte baan. Liever had ik met andere bandjes gereden, zoalsde Michelin Pilot Power 2CT die ik al in mijn bezig heb en die binnenkort opmi
jn fiets gemonteerd zullen worden. De Dunlop achterband begint toch aardigversleten te raken. Ik denk dat ik nog één circuitdag ermee zal gaan rijden endan de Michelins erop laat zetten. Hiermee zal ik nog één circuitdag op Assenmee rijden voordat we naar Ales zullen gaan. Deze circuitdag op Assen kan ikgoed gebruiken om te wennen aan de Michelins voordat we naar Ales gaan. Hebnamelijk al die jaren alleen op Dunlops gereden en dit wordt mijn eerste “rubber”van een ander merk  Very Happy.

Tussen de derde en vierde sessie was het pauze en begon het weer behoorlijkte regenen. Gelukkig heb ik mijn koekblik bij me en konden we lekker schuilen. Japiokon zich nog net in de auto wringen. De voorstoel kon namelijk niet verder naarachteren, omdat daar mijn koelbox stond   Very Happy. Gelukkig hield deregen op een bepaald moment op en begon zelfs de zon te schijnen. We haalden destoeltjes uit de auto en gingen lekker buiten zitten met een hapje en eendrankje. Voordat  de volgende sessie zou gaan starten even benzine in de tank doen, want de TL lust wel een slokje :). Het bijvullen van je benzine tank met een jerrycan zonder schenktuiten met windkracht 5 zorgt ervoor dat de benzine over je heen gaat in plaats van je tank in Laughing.  Vraag maar aan Japio, want zijn klauwen en die van mij zaten onder de benzine  Laughing.

Sessie 4 zou van start gaan toen ineens de rode vlag gezwaaid werd voorgroep 4. Enkele momenten later ging de ambulance de baan op en de organisatiestapte in een gereed staande bus ook de baan op. Na een minuut of 5 á 10 hoordewe nog een ambulance komen en zelfs de traumahelikopter Traumahelicopter. Uiteindelijk heeft dithele gebeuren best wel wat tijd gekost. Er waren twee slachtoffers, waarbij de éénde ander had aangereden. Eén motor is zelfs over de vangrail tegen de marshal postgeknald. Uiteindelijk mochten we van start gaan en reden we op een droge baanen konden dus lekker gaan knallen. Dit wilde ik dan ook gaan doen, maar ik hebbehoorlijk last gehad van “langzamer” verkeer. Op zich niet langzaam op derechte stukken, maar er waren momenten dat ik een veel hogere bocht snelheidhad, maar voor de veiligheid er maar achter bleef rijden. Je wilt natuurlijkgeen aanrijding creëren zoals in de vorige sessie, doordat je graag voorbij wiltgaan. Ik besloot de gashandel dicht te draaien en deze circuitrijder weg telaten rijden om zo vrij baan te creëren. Aan het einde van deze sessie trok ikde conclusie dat deze sessie de minste tot op heden was. De pauze en het langewachten in de pits waarbij het behoorlijk koud was door de strakke wind die erblies had me geen goed gedaan.

In de laatste sessie ging ik er voor zitten en dit zou namelijk mijn sessieworden. Er was geen regen meer gevallen sinds de pauze dus de baan was kurkdroog. Ik ging ervoor zitten en het ging perfect. Ik heb zelf op bepaaldemomenten getracht veel snellere rijders bij te houden wat ook een tijdje lukte.Helaas schakelde ik een keer mis en veremde ik me op een bepaald moment. In delaatste ronde ging het bijna mis. Ik reed volgas richting de Tarzanbocht omflink in de ankers te gaan en tegelijkertijd terug te schakelen in deversnellingen. Ik gebruik namelijk de motor ook om af te remmen toen ineensmijn motor niet meer wilde terugschakelen. Het hele gebeuren was seconde werk.Ik verwachte namelijk dat ik kon terugschakelen en dat de motor ervoor zorgdedat ik snelheid minderde. Dit gezamenlijk met mijn voorremmen zou ervoor zorgendat ik van 230 kilometers per uur naar 60 á 70 of zo iets zou gaan omde Tarzanbocht te kunnen nemen. Om zonder versnelling de bocht in te duikenleek me ook geen goed plan dus besloot ik harder en harder te remmen, zodat ikniet in de grindbak zou belanden en mijn snelheid zo laag zou zijn dat ik debocht rustig kon gaan nemen. Ik remde steeds harder en harder en het lukte. Netvoor de grindbak kon ik rechtsaf richting de Gerlach bocht om bij de Hugenholzbocht de baan te verlaten richting de padock. Dit alles in zijn vijfdeversnelling 😦.Fuck, zou mijn versnellingsbak naar de klote zijn? Op de paddock aangekomeneven bijkomen van de schrik en toen kijken wat er nu aan de hand was. Al gauwhad ik het gevonden. Er waren twee problemen. Eén was het boutje niet goed vastgezet van mijn schakelpol en de schakelpok ging heel stroef, waardoor hij nietmeer in zijn neutrale stand kwam om ervoor te zorgen dat je weer verder konschakelen. Boutje vast gezet en wat smering ingespoten op het punt waar mijnschakelpok aan mijn steppie zit en het werkte weer. Ik zei al tegen Japio “hetkan toch niet waar zijn dat ik in elke circuitdag wel wat heb aan die TL vanmij  Very Happy“.

Al met al een hele leuke, enerverende en leerzame circuitdag. Ik zal zekervaker een circuitdag doen op Zandvoort. Het is een leuke baan met hoogteverschillen en leuke bochten en een lang recht stuk. Voordat ik naar huis reednog even een vis fondue genomen aan het strand, want ik had behoorlijk hongergekregen. Ik had maar vier broodjes meegenomen en dat was toch iets te weinig. Thuisaangekomen alles uitgeladen en de fiets wat schoongemaakt voordat hij de schuurin werd gereden. Over twee weken rijden we op Assen en dan zijn er twee zakendie ik nog moet doen. De schakelpok demonteren en deze goed invetten, zodat hetprobleem in Zandvoort niet nog eens voorkomt. De remolie van mijn voorpartijwordt al een beetje lichtbruin, terwijl deze niet zo lang geleden is vervangen.Voor de zekerheid deze vervangen en de zaak goed ontluchten. Dit wordt mijntweede kaar op Assen dit jaar, waarbij ik vorige keer al mijn tijd had verbeterd. Helaasheb ik vernomen dat deze organisatie (circuitrijden.nl)geen ronde tijden bij houd. Japio heeft een laptimer gekocht en deze had hij algemonteerd op Zandvoort en ik ben nu ook op zoek gegaan naar zoxb4n ding. Japiovond het wel confronterend toen hij zijn rondetijden zag op Zandvoort. Je denktal gauw dat je hard rond rijd, maar als je dan op de laptimer kijkt kan ditaardig tegenvallen Very Happy.

Greetings Fast Frankie.

Bedankt TLRboy

Tijdens mijn eerste circuitdag van het nieuwe seizoen 2007had ik weer eens olielekkage. De oliekeerring bij mijn koppelingsstift was weereens lek geslagen. Dit is nu al weer de derde of vierde keer en ik wordt er zomoe van. Dit keer heb ik contact gezocht met een Olaf Romijn wel bekend op hetmotor forum als TLRboy. Ik had op het forum al melding gemaakt van dithardnekkige probleem en Olaf reageerde meteen met de opmerking "zet hem opde trailer en kom bij me langs, dan repareer ik hem". Dit keer ga ik hetniet weer proberen met de kans dat tie weer lek slaat dus het aanbod van Olaf metbeide handen gegrepen. Eerst even de oliekeerring en de koppelingstift besteld.De oliekeerring van de aandrijfas had ik nog. Al deze drie dingen wilde ik inéén keer vervangen en dan door Olaf. Paar dagen later had ik de spullen binnenen stuurde ik een email naar Olaf om een afspraak te maken. Hij melde aan mijdat hij wel even bij mij langs zou komen, want hij was toch in de buurt. Zogezegd zo gedaan. Voordat hij kwam had ik alles al uit elkaar gehaald, zodatmeteen aan de slag kon. Na een minuut of 30 was tie klaar en nu had hij deoliekeerring  erin vast gelijmd en hij vertelde dat sinds hij dit deed ernooit meer iemand meer van dit probleem last had. Laten we het

Voordat ik alles weer in elkaar ging zetten had ik het met mijn circuitmaatjeover mijn "probleem" dat mijn voeten los komen als ik flink gaverzitten bij het nemen van een bocht. De oplossing is verstelbare steppies tenemen. We zaten zo te chatten over mogelijke verstelbare steppies toen ikineens een ingeving kreeg. Jaren geleden had ik een Ohlins achterveer vaniemand gekocht en toen had ik ook nog wat ander spul meegenomen. Dit waren aluminiumplaatjes waarmee je de originele steppies kon verstellen. Meteen deze aluminiumplaatjes tussen je steppies en het frame gemonteerd en een stukje ermeegereden. Dit is echt een verschil. Ik ben minimaal 2xbd cm met mijn steppiesomhoog gegaan en iets naar achteren. Als ik nu verzit blijven mijn voeten primaop de steppies steunen. Dit werkt dus prima! Ik moet nog mijn koppelingshendelgaan ontluchten, want door de reparatie van de oliekeerring is er wat lucht inde leiding gekomen. De motor pakt heel snel op als ik de koppelingshendel eenbeetje los laat terwijl dit eerst vele malen later was. Nu kan ik door de afstelschroef aan de koppelingshendel op een andere stand te zetten ditverbeteren, maar laten we het zaakje maar eerst goed ontluchten. Dan dekuipdelen er weer opschroeven en dan een goede test rit maken, om te kijken ofde lekkage verledentijd is en door mij nieuwe zitpositie het verzitten in debochten beter gaat. Maar zoals ik nu bemerkt heb is deze aanpassing een hele verbetering.Maar na mijn vDscf0030olgende circuitdag kan ik dit met zekerheid zeggen. Hierbij wat fotoxb4s ter illustratie. Dscf0028_1Dscf0029_2

Yes! Mijn eerste circuitdag in 2007

Ja, ja het is gelukt. Mijn eerste circuitdag van het jaar2007 is een feit :). Afgelopen maandag 2 april heb ik een circuitdag gehad ophet circuit van Assen. Ik had mezelf niet opgegeven zo vroeg in het seizoen, je kent de gezegde "april doet wat hij wilt", daarmee bedoelen wehet weer. Maar het zou prachtig weer worden en wel 18 graden! Deze circuitdagwerd georganiseerd door Motorsportlifestyle (www.motorsportlifestyle.nl) en opde website had ik al gezien dat deze dag al vol geboekt was. Ik dacht bij mezelf "laten wehet gewoon proberen, "nee" heb je en "ja" kan jekrijgen". Het eerste wat ik deed is een email sturen naar Motorsportlifestylemet de vraag of ze toch niet een plekje voor me hadden. Na een dagje geenreactie dan maar een SMS verstuurd. Maar ook hierop geen reactie dus dan maar directbellen. Zo gezegd zo gedaan, maar helaas werd er telefonisch medegedeeld dat er echt geen plek meer vrij was. Het was nu al zaterdag en maandag zou de circuitdag zijn. Ik had me er al bij neergelegddat ik dus niet zou gaan rijden, totdat ik op zaterdagavond een SMS kreeg. Ikwas op dat moment met een aantal collegaxb4s en aanhang aan het genieten van een dinershow op het mediapark te Hilversum. Het bleek een SMS te zijn vanMotorsportlifestyle. Zondagochtend meteen mijn voice mail gebeld en kreeg ik demededeling dat ik een plekje had en of ik dit wilde conformeren. Ik belde meteenterug een Maudie (eigenaresse van Motorsportlifestyle) gaf aan dat ik eenplekje had in groep 4a. Dit was de één na snelste groep. Prima zei ik. Ik heb alvaker gereden op Assen dus dit moet wel gaan. Ik had de Bed en Breakfasthotel per email al op donderdag geinformeerd of er een kamer vrij was en die was er. Dus heb ik dan ook meteen op zondag geboekt. sxb4Middags afgesproken om de motortrailer op te halen, zodat ik nahet avond eten spullen kon inpakken en richting Assen kon gaan rijden. Zo gezegd zogedaan. Rond een uur of 22:00 kwam ik aan bij de Bed en Breakfast en bleek ik de enige gast te zijn. Hethele B&B voor mijzelf :).

De volgende ochtend scheen de zon heerlijk en was er geen wolkje te bekenen. Het was wel erg koud, maar detemperatuur zal in de loop van de dag wel hoger gaan worden. Bij aankomst snelde motor van de trailer halen en hiervoor kreeg ik netjes hulp. In mijn eentje krijg ik dit niet voor elkaar om zoxb4n zwaar ding van de trailer te laten rollen. Nadat ik mijn nummeren transponder had opgehaald was het al tijd om me klaar te maken voor deeerste sessie.

Eerste sessie: Het seizoen is nog lang dus de bedoeling was om hetrustig aan te doen. Maar in deze groep reden ook Cuppers en ONK rijders mee endie gingen meteen volgas ervan door. Hoe bedoel je rustig aan doen 🙂 Om nietals een chicane te dienen gaf ik mijn raspaardje ook maar de sporen, maar tochmet behoorlijk wat reserve. Mijn fiets is tijdens de winterstop behoorlijkonder handen genomen waardoor hij heel anders aanvoelt. Het was nog behoorlijkkoud en na een paar ronden werd de code rood gevlagd en moesten we met zijnalle binnenkomen. Ik dacht meteen dat er iemand verongelukt was, maar dat wasniet het geval. We moesten ons alle melden bij de circuitdag leiding. Watbleek…..we overschrijden het geluidslimiet behoorlijk. Er werd de afspraakgemaakt dat iedereen hieraan iets moest doen en in de tweede sessie zou eropnieuw worden bekeken wat het geluidsniveau was. Voor de zekerheid heb ik toenmaar mijn DB killers erin geschroefd, maar ik wist bijna zeker dat de viercilinders van onze Cuppers en ONK rijders de boosdoeners waren. In ieder gevalwas de eerste sessie te kort om echt te melden hoe de fiets aanvoelde, maar ikwas blij. Ik had mijn eerste kilometers gereden van het seizoen en op hetAssense circuit. Wat wil je nog meer :).

Tweede sessie: Hoe bedoel je rustig aan. Het gas werd meteen opengetrokken voor me en ik liet ook rustig de andere voorbij komen. Ik laat meniet gek maken. Na een ronde of twee ging ik ervoor zitten en gaf hem desporen, maar ik merkte meteen en zeker na de Strubben je volgas geeft over deVeenslang voelde de voorkant niet stabiel. Ik schonk er op dat moment niet veelaandacht het zal wel aan mij liggen dacht ik. Ik moet nog even wennen. Ikmerkte wel dat ik echt mijn rondjes moet rijden en opnieuw moet wennen aan defiets. Het ging zeker niet vanzelf en ik reed nog onzeker over de baan.Misschien ook omdat deze groep ook veel harder rond ging dan dat ik gewend was.Vorig jaar zat ik in groep 3 en daar ging het toch iets rustigers aan toe.Gelukkig werden we niet in de tweede sessie afgevlagd met een code rood, maarwe moesten ons wel melden bij de circuitdag leiding. Dat lag een stapel A4xb4tjesmet wie over het geluidslimiet kwam. Ik zat er gelukkig niet bij  en konrustig gaan zitten. Er werd het één en ander uitgelegd door iemand van hetAssense circuit hoe het zat met het geluidslimiet en dat ze iedereen die op delijst stond dat hij of zij teveel geluid produceert zich te melden tijdens depauze bij de circuit leiding. Diegene moest namelijk in zijn eentje langs demeetpunt te rijden, zodat ze individueel konden meten. Wie dan nog teveelgeluid produceerde mocht niet meer rijden. 

Tussen de tweede sessie en de derde sessie was er lunchpauze. In de tweede sessie bemerkte ik dat de voorkant verre van optimaal was. Gelukkigopenbaarde dit zich alleen in alle hevigheid uitkomend van de Strubben op de Veenslang,maar qua afstelling van de vering moest er zeker nog wat gebeuren. Wat ook weer zich openbaarde is de olielekkage en weer op dezelfde plek als altijd. Welke oliekeerring het nu is moet ik nog onderzoeken, maar ik word er wel moe van 😦

Derde sessie: In deze sessie ging ik er even voor zitten, maar ook aan het einde van deze sessie was ik niet tevreden. Voorkant voelde onstabiel en het openbaarde zich meer naarmate ik harder aan het gas begon te hangen. Helaas was er geen veerspecialist op deze circuitdag die me kon helpen. Uiteindelijk ben ik zelf aan de gang gegaan, want in de vierde en vijfde sessie wilde ik toch van de laatste plaats afkomen :). Het probleem openbaart zich nadat je van de Strubben volgas geeft overde Veenslang. Mijn stuur wilde zeg maar "slingeren" waardoor ik duskrampachtig mijn stuur vast hield wat niet de bedoeling is.Waarschijnlijk gebeurt dit omdat de voorkant redelijk los komt van hetasfalt. Het zou natuurlijk goed kunnen dat de achterkant te laag isafgesteld of omdat deze te zacht is. Ik heb toen deingaande demping (veervoorspanning) één ring dieper ingedraaiden de uitgaande demping twee klikjes ingedraaid. Misschien ligt het probleemmeer aan de achterkant dan de voorkant. Even kijken hoe het in sessie 4 gaat.

Sessie 4: Dit voelde meteen een stuk beter en ik had mijn tijd zelfs verbeterd. Niet veel moet ik zeggen maar toch iets. Het gaat er echt behoorlijk hard aan toe en op een bepaald moment werd ik binnendoor ingehaald bij Ramshoek maar hij kon de rechtse knik niet meer nemen en blokkerde daarmee ook mijn doorgang dus beide gingen we rechtdoor. Op zich geen probleem, doordat op dat punt een stuk asvalt is aangelegd waar je overheen kan rijden en daarmee weer veilig de baan op kan rijden.

Sessie 5: Voordat ik weer van start ging had ik de ingande demping (veervoorspanning) nog één ring dieper ingedraaid. Tijdens deze sessie bemerkte ik geen verschil. Motor blijft mooi stabiel recht bij het aanremmen voor een bocht, maar bij het uitacceleren is er wat onbelans in de voorkant. Maar het is in ieder geval beter dan in sessie 1, 2 en 3. Aan het einde van deze sessie bleek ik mijn snelste tijd geklokt te hebben en twee sekonde harder rond te rijden dan vorig jaar. Ik zit nu op een 2:12. De snelste in mijn groep gingen 1:54 rond 🙂 dus ik heb nog wel wat te gaan. Goh als je tussen 2:03 2:05 zou kunnen rond rijden dan ben ik meer dan tevreden. We zullen zien aan het einde van het seizoen. Na Ales waarbij we drie dagen racecursus krijgen heb ik nog een circuitdag gepland op Assen. Ben benieuwd of i
k eventueel progressie heb geboekt.

Als ik naar de fotosxb4kijk van Actionfoto (www.actionfoto.nl) dan zie ik dat ik nog niet goed verzit. Het problem zit hem erin dat als ik teveel naar de ene kant verzit mijn ene voet van het stepje gaat en het gevoel heb dat ik van de motor val. Ik ben gewoon te klein voor deze monster :). Ik ga proberen d.m.v. verstelbare stepjes dit probleem te verhelpen, want ik moet echt meer gaan verzitten. Al met al heb ik een zeer leuke dag gehad en op naar de volgende circuitdag welke dit keer op het Zandvoortse circuit is en wel op 14 mei a.s.

Mauritius

Het is al weer bijna één week geleden dat ik door mijnwerkgever werd getrakteerd gezamenlijk met een hoeveelheid collegaxb4s om naarMauritius af te reizen. Zoals al eerder vermeld was ik geselecteerd voor deHundred Percent Club en ik heb genoten van die week. De heenreis verliepperfect waarbij bij de overstap op de luchthaven in Parijs (Charles de Gaulle)er zelfs een eetgelegenheid afgehuurd was voor ons alleen. Daar stondenheerlijk hapjes en drankjes al op ons te wachten. Alleen de terugreis viel heelerg tegen doordat ik die avond doorgehaald had tot 04:00 in de ochtend en om06:00 op het vliegveld moest zijn voor de terugvlucht. Nu is dat op zich nietzo punt, want je kan in het vliegtuig slapen waren het niet dat al mijn holtesin mijn kop dicht begonnen te gaan zitten en wat gepaard ging met oor enhoofdpijn. Slapen kwam er echt dus niet van en was dus deze terugreis eendrama. Thuis aangekomen heb ik hier ongeveer 3 á 4 dagen behoorlijk last vangehad en nu begin ik een beetje weer te functioneren.

Maar hoe was Mauritius nou zou je zeggen? Bij aankomst was het meteen zweten, want met een graadje op 30 en een vochtigheidsgehalte tussen de 60 en 90 procent dan hou je het echt niet droog. We moesten nog een uur of wat in de bus zitten voordat we op de plaats van bestemming kwamen. Dscf0001_4

Kon je tenminste alvast iets van de omgeving zien. De dagenervoor was het eiland nog geteisterd door cyclonen, dus her en der wasdat ook wel goed te zien aan gebroken taken en dat soort zaken. Maar je zag ookdat men druk bezig waren om alles om te ruimen en weer netjes te maken. We reden ook door het hoofdstadje Dscf0011_5Port Louis. Heel indrukwekend was dit nu ook weer niet. De huizen enappartementen zitten behoorlijk dicht tegen elkaar gebouwd en de hoofdweg is nuook niet echt heel breed en loopt dwars door het stadje heen. Veel aangebouwdestukken en golfplaten kennen ze hier wel. De plaats van bestemming moest het ressort La Pirogue Hotel zijn en bij aankomst werden we warm onthaald. Er werd muziek gespeelt en er was een lokale dansgroep en de drankjes en hapjes stonden al klaar.

Dscf0014_3Dscf0015_3

Nadat we ons buikje wat gevuld hadden werd het tijd om naar je kamer te gaan. Het was meer dan dat namelijk een huisje en de route er naar toe was prachtig. Fotoxb4s zeggen denk ik meer dan tekst, dus hier een aantal zodat je een goede indruk heb.

Dscf0019_2Dscf0022Dscf0021Dscf0020_4

Het evenement zou drie dagen duren waarbij elke avond een diner en eenfeestavond georganiseerd was. De laatste dag hadden ze echt alles uit de kastgehaald. Start van de avond werd ingeluid door vuurwerk wat vanuit zee werdafgevuurd. 9 verschillende eet gelegenheden waarbij allerlei verschillende typeeten kon krijgen, zoals sushi, allerlei soorten vis en vlees en zelfs kaviaar.Je kon het zo gek niet noemen en het was er. Qua drinken was alles wat je maarwilde er wel. Na het eten begon een live band te spellen aan het strand metschitterende muziek. Dit was een top band overgekomen uit Engeland. Aan heteinde van de optreden rond een uur of 12:00 sxb4avonds werd er weer vuurwerkafgesloten en dit duurde wel vijf minuten. Hierna was de disco geopend diedoorliep tot 04:00 in de ochtend. Ik heb wat HPCxb4s meegemaakt maar deze wasduidelijk de aller beste.

En wat doe je dan overdag. Lekker uitrusten aan het zwembad of strand. Heb verschillende keren gesnorkeld en onder water fotoxb4s genomen van de mooie gekleurde vissen. Het was gewoon prachtig om te zien. Deze fotoxb4s moeten nog ontwikkeld worden. Om toch een impressie hoe lekker het overdag was hierbij weer een paar fotoxb4s.

Dscf0040Dscf0031_1Dscf0036_1Dscf0037Dscf0044Dscf0047Dscf0074

Dscf0075_1

En waar wordt het volgend jaar georganisseerd….. het is Sun City Zuid Afrika. Dit jaar ook goed mijn best doen en wie weet….